Zeven minuten om rusthuisbewoner te wassen

31/01/2017Binnenland
Het enige sociaal contact dat vereenzaamde bejaarden hebben, is dat met het personeel. Maar er is geen tijd voor een praatje. BSIP

De werkdruk in de publieke zorgsector ligt zeer hoog. ‘Er is te weinig tijd om de bewoners de nodige verzorging te geven.’

Zeven minuten om rusthuisbewoner te wassen

VAN ONZE REDACTRICE 

BRUSSEL

Zeven minuten. Zoveel tijd kan een zorgverlener gemiddeld spenderen aan een rusthuisbewoner tijdens de ochtendshift.

In die tijd moet de bewoner een nieuwe luier krijgen of naar het toilet kunnen gaan, gewassen worden en een ontbijt krijgen.

De werkdruk en het personeelsgebrek in de zorgsector leiden soms tot onmenselijke situaties, zoals blijkt uit de getuigenis van Willy Van Gendt, hoofdverpleegkundige in een openbaar woon-zorgcentrum.

‘Tijdens de nachtshift zijn bij ons maar één verpleegkundige en twee zorgkundigen beschikbaar, en dat voor minstens zestig bewoners. Op een nacht was de verpleegkundige anderhalf uur bezig met één bewoner die hoge koorts had. Intussen was een andere bewoner met zijn hoofd vast komen zitten tussen de bedspijlen. Dat werd pas achteraf opgemerkt. En dan werd iemand van de ochtenddienst ook nog ziek, waardoor de nachtverpleging nog wat langer moest werken.’

‘Op een nacht was de verpleegkundige anderhalf uur bezig met één bewoner die koorts had. Een andere bewoner zat met zijn hoofd vast tussen de bedspijlen’

De christelijke vakbond ACV bevroeg 1.141 werknemers uit de zorgsector en stelde vast dat de werkdruk in de publieke zorgsector bijna onhoudbaar is.

‘Uit de bevraging blijkt heel duidelijk dat het personeel in de zorgsector zijn werk met veel ­passie uitvoert’, zegt Jan Mortier, coördinator van het ACV Openbare Zorgsector. ‘De personeelsleden willen de bewoners een comfortabele oude dag bieden. Maar de kwaliteit van de zorg komt in het gedrang door de toegenomen werkdruk.’

Geen tijd voor praatje

Volgens het ACV neemt die druk toe door de besparingen in de zorgsector en doordat afwezigen niet worden vervangen. Ook de toename van administratieve taken leidt tot extra stress.

Mensen wachten vandaag zo lang mogelijk om naar een rusthuis te gaan, tot ze hulpbehoevend zijn geworden. Maar het personeel heeft almaar minder tijd. Dat gaat ten koste van de sociale contacten met de rusthuisbewoners. ‘Het enige sociaal contact dat vereenzaamde bejaarden nog hebben, is dat met het personeel. Maar nu is er geen tijd meer voor een praatje’, zegt Mortier.

De klemtoon ligt vooral op het fysieke welzijn van de bewoner, de mentale noden komen weinig aan bod. Mortier: ‘Als een bewoner te horen krijgt dat zijn zoon kanker heeft, of een kleinkind ziek is geworden, heeft het personeel amper tijd om daarbij stil te staan.’

Te weinig luiers

Door de beperkte middelen moeten de centra de vinger op de knip houden. Soms gaat het zo ver dat het personeel de luiers moet tellen. Een bewoner mag niet meer dan het aantal voorziene luiers krijgen.

De werkdruk heeft ook invloed op het personeel. Er is meer stress op het werk en de spanningen tussen collega’s zijn toegenomen, blijkt uit de bevraging. Ook krijgen personeelsleden minder hulp tijdens het heffen en tillen van bewoners.

Het ACV vergeleek de cijfers uit de bevraging met een studie van de LBC-NVK over de private sector van woon-zorgcentra. De resultaten van beide enquêtes lopen sterk gelijk. ‘We spreken hier over een algemene problematiek van de volledige sector’, besluit Mortier.

Het ACV pleit voor meer personeel. Niet alleen voor de zorgfuncties, ook bij ondersteunende diensten zoals het keukenpersoneel, de poetsdienst of de logistieke werknemers.

‘We spelen in op de steeds complexer wordende zorg- en ondersteuningsvragen in de woon-zorgcentra’, reageert Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). ‘Tegen eind 2018 komen er 9.800 woongelegenheden bij.’ Er werd voor 2017 ook 19 miljoen euro vrijgemaakt voor investeringen.